Vakmanschap is meesterschap
Oeroude materialen zoals olieverf, klei, porselein en brons worden nog volop gebruikt in de ateliers van de hedendaagse kunstenaar. Deze tentoonstelling geeft drie kunstenaars de ruimte om te tonen hoe zij de traditionele werkwijze onbegrensd een eigentijds gezicht weten te geven.
Minke Buikema
De schilderijen van Minke hebben een heel eigen krachtige stijl. Zij haalt haar inspiratie uit haar omgeving. De kleuren, de vorm, en de stemming van het moment bepalen haar werk. Het zoeken naar harmonie en het zien ontstaan van haar werk is steeds opnieuw een belevenis voor haar. Niet alleen het figuratief realisme maar ook abstract werk behoort tot haar oeuvre. Zij is een veelzijdig schilderes, die stillevens, bloemen, landschappen en portretten schildert op groot formaat en met verschillende materialen, zoals olieverf, acrylverf en gemengde technieken (acryl met zijdepapier).
Minke heeft gestudeerd aan het Amsterdams Fashion Instituut. Met haar creatieve talenten en sterk analytisch inzicht, werkte zij vele jaren met passie en plezier in de mode industrie. Dat het schilderen haar volledig in beslag zou nemen, was ook voor haar een verrassing. Inmiddels heeft zij de mode wereld vaarwel gezegd en haar leven een andere wending gegeven. Met wat meer tijd en ontspanning voor zichzelf. Als autodidact maakt zij zich in hoog tempo de geheimen van het schilderen eigen. Haar leermeesters zijn oa. Gerard Huysman en Ton van Steenbergen. Minke heeft een scherp oog voor detail maar houdt ervan om datgene wat zij waarneemt met een kracht en een directheid neer te zetten, zonder de details exact weer te geven.
Bob Lejeune
Bob Lejeune (Boxmeer 1958) begon zijn opleiding aan de toenmalige Koninklijke Academie voor Kunst en Vormgeving in Den Bosch. Na het basisjaar ging hij zijn eigen weg. Hij volgde de Masterclass in Painting bij Tsjechisch-Duitse schilder Milan Kunc en nam deel aan een werkperiode onder leiding van de Japanse meesterpottenbakker Akio Takamori in het wereldberoemde keramische experimentele laboratorium, het Europees Keramisch Werk Centrum (EKWC) in Den Bosch. Sindsdien heeft hij het “platte vlak” nagenoeg verlaten en maakt hij voornamelijk keramische beelden. Vooral dierfiguren zie je veelvuldig terug keren in zijn werk. Wat dat betreft staat hij in een oeroude traditie binnen de kunstgeschiedenis. Bob Lejeune woont en werkt in Nijmegen.
De dier- en mensfiguren van Bob Lejeune zijn sterk verhalend en hebben een bijna surrealistische uitstraling. De kunstenaar noemt zichzelf weliswaar geen verhalenverteller, maar zijn objecten vertellen wel degelijk een verhaal voor wie het wil horen. In het vroegere werk was kleur belangrijk. De afzonderlijke onderdelen van de objecten werden geglazuurd met heldere kleuren in de sfeer van de porseleinen keramiek uit de tijd van de Rococo, begin 18e eeuw. Nu is het kleurgebruik veel soberder geworden, en concentreert Bob Lejeune zich meer en meer op de vorm. De monochrome glazuurlagen geven het object meer eenheid, meer visuele stevigheid. De beschouwer dient nu harder te werken om de verschillende lagen en de betekenis van het beeld te ontsluieren en te ontrafelen. Het werk laat zich niet meer zomaar uitpakken.
Ruud Zwepfenning
Ruud doorliep een traject van bioloog naar kunstenaar. Het was een min of meer geleidelijk proces. Als wetenschappelijk medewerker aan de universiteit van Leiden en Amsterdam vond hij naast het onderzoek tijd om zich te verdiepen in beeldhouwtechnieken. Na 12 jaar werkzaam te zijn geweest als bioloog nam hij het besluit om zich te vestigen als beeldhouwer, een besluit waar hij na 20 jaar nog geen moment spijt van heb gehad. De ervaring als bioloog nam Zwepfenning mee in zijn werken. Naast het beeldhouwen was hij werkzaam als Stadsbeeldhouwer van Haarlem.
In de keuze van onderwerpen speelt duidelijk zijn opleiding als bioloog een grote rol. Dieren, mensen maar ook planten of delen van planten worden gebruikt als inspiratiebron. Stoere robuuste stieren die krachtig in het leven staan, een sikkeneurige roerdomp of een arrogantie uitstralende secretarisvogel. De natuur is voor hem als bioloog vertrouwd. Het is een goed middel om beweging, kracht of het moment tussen stilstand en beweging uit te drukken.
Daarnaast gebruik Ruud mythologische verhalen als motief. Mythologische figuren vormen een andere vertaling van mijn gedachtewereld zoals een Leda, verliefd, kwetsbaar of juist levenslustig. Een Icarus die twijfelt voor de sprong of die geniet van de vrijheid van het zweven.
